Dag 490: Het Verlangen naar Validatie en Aanvaardde Zelf-Vernietiging

Om terug te komen op het punt van hoe Gevaarlijk het verlangen naar Validatie is dat in ons geconditioneerd is tijdens onze kindertijd door onze omgeving. Ik bedoel, het lijkt een onschuldig iets, hoe dit verlangen zich ontwikkeld - door middel van hoe ouders en leerkrachten en elke andere volwassene in de omgeving van een kind dat een persoonlijke agenda heeft in relatie tot het kind, dit kind manipuleren, bedreigen en verleiden met beloningen en straf op subtiele en onsubtiele wijzen, zonder werkelijk stil te staan bij de gevolgen die deze schijnbaar kleine handelingen hebben op het kind. Omdat, volwassenen in deze wereld zijn immers niet opgeleid om te zien en te begrijpen hoe de ontwikkeling van kind tot volwassene in zijn werk gaat en hoe het is dat we de kinderen van deze wereld opvoeden om volwassenen te worden die niet in staat zijn tot het nemen van verantwoordelijkheid voor hun daden omdat hun geest zo doordrenkt is van het systeem van energie dat hun omgeving in hun gedrild heeft door middel van een handhaving van het straf- en beloning systeem.

Ik bedoel, in en als deze specifieke mentale programmatie laten we onszelf leiden in onze handelingen door gevoelens en emoties die ons zeggen wat 'goed' en wat 'slecht' is. Maar, die gevoelens en emoties die we gebruiken als ons intern kompas in het navigeren en besturen van  onszelf in relatie tot onze wereld en realiteit, begeleiden ons in het volgen van de banen en wegen die al voor ons uitgehouwen zijn in en door het systeem in deze wereld zoals het economische, politieke en sociale systeem. Hoe anders kan je verklaren dat we allemaal zo makkelijk aanvaarden dat ons eendimensionele systeem van winnen en verliezen, waarin we allemaal nagenoeg kopiëen zijn van elkaar, is hoe 'de werkelijkheid' nu eenmaal is en dat dit is wie wij werkelijk zijn. Waarom en hoe anders gaan wij allemaal zo makkelijk akkoord met de huidige gang van zaken waarin er dingen toegestaan worden om te bestaan in onze fysieke realiteit die geen werkelijke reden hebben tot bestaan, zoals elke vorm van lijden aan de hand van mensen, als niet omwille van onze gevoelens en emoties die we vertrouwen in het maken van onze beslissingen - zonder dat we zelf eigenlijk goed en wel begrijpen hoe deze gevoelens en emoties in onszelf bestaan en hoe ze functioneren en of ze überhaupt wel degelijk te vertrouwen zijn in relatie tot wat het beste is voor onszelf als levende wezens. Omdat, armoede, hongersnood, oorlog, moord, verkrachting en al de dingen die we toestaan te bestaan in onze wereld en realiteit terwijl wij schijnbaar machteloos aan de zijlijn staan toe te kijken -- die dingen zijn toch duidelijk niet het beste voor onszelf? Hoe en waarom is het dan dat we niet zien dat het ook niet het beste is voor een ander.

Op de één of andere manier echter is dit wat elke generatie aan de volgende generatie aanleert - dat dit de gang van zaken is en dat het altijd zo zal zijn. Dat, ondanks het feit dat hoe onze wereld op dit moment bestaat niet het beste is voor onszelf, we niet mogen denken aan verandering, en we vooral niet mogen vertrouwen op dit intern inherent besef dat we als kinderen nog hadden dat er iets serieus mis is met hoe onze wereld bestaat en hoe wij met elkaar omgaan in onze 'sociale interacties'. En dat is het gevaar van gevoelens en emoties. Het gevaar van het verlangen naar validatie dat ons, door middel van het inspelen op die gevoelens en emoties, door onze omgeving werd ingebouwd in ons 'systeem' als de manier waarop mij onszelf definieren in relatie tot onze omgeving. En dat is dat, zolang we onszelf en hoe we leven en bestaan baseren op dit verlangen naar validatie, zullen we steeds de patronen uit het verleden blijven aanvaarden en zullen we de gevolgen en consequenties die duidelijk aanwezig zijn door een systeem dat niet functioneel is in relatie tot hoe het leven op aarde werkelijk bestaat ook aanvaarden als hoe het leven is, hetgeen wil zeggen dat we aanvaarden dat dingen zoals armoede en hongersnood en kindermisbruik en oorlog en lijden deel uitmaken van het leven op aarde.

Door dit verlangen naar validatie zullen we nooit verandering toelaten omdat we validatie willen van onze ouders en leerkrachten en van het systeem - we willen validatie van het verleden. En dat is waarom we nooit de toekomst in acht zullen nemen in de zin van het beseffen dat, teneinde een betere toekomst te creëren dan het verleden, zullen we het verleden eerst moeten kunnen loslaten.

Dag 392: Als deze wereld een Film is, wie zijn dan de Slaven die het Scherm doen Oplichten?

Dit is een verderzetting van "Dag 392: Ben je een Personage of een Levend Wezen?".

Zolang we onszelf definieren als het 'hoofdpersonage' in ons leven en onze realiteit - creëren we een wereld vol consequenties - vol conflict, misbruik en lijden - omdat, dit idee in contradictie staat met de realiteit. In de realiteit zijn we niet zomaar 'personages' - maar levende wezens. We zijn niet meer of minder dan een ander, we zijn één en gelijk. En deze eenheid en gelijkheid kan enkel gemanifesteerd en gerealiseerd worden in de 'alleenheid' van onszelf - in zelf-eerlijkheid, zelf-verantwoordelijkheid, zelf-respect, zelf-vertrouwen en zelf-ondersteuning kunnen we ook eerlijk, verantwoordelijkheid, respectvol, vertrouwend en ondersteunend zijn tegenover een ander.

Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als het hoofdpersonage in en van mijn wereld die ik zie met mijn ogen - en daarin andere mensen te definieren als de 'nevenpersonages' in mijn wereld/film -- waarin ik er vanuit ga dat andere mensen minder belangrijk/waardevol/hoofdzakelijk zijn dan ikzelf --- in de plaats van in te zien dat ik mensen niet eens werkelijk zie als wie ze werkelijk zijn, omdat ik op geen enkel moment heb moeite gedaan om hen te leren kennen, om de wereld die ik zie met mijn ogen te ontdekken en verkennen en leren kennen --- omdat ik vanaf het begin al geconsumeerd was met mijn eigenbelang door te geloven dat ik het 'hoofdpersonage' ben en dat de wereld die ik zie met mijn ogen hier bestaat om mijn belangen te dienen als mijn persoonlijke 'film'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit in te zien hoe ik mezelf heb aangesteld als het hoofdpersonage in mijn wereld en realiteit, zonder op welke manier dan ook te beseffen of te zien hoe die wereld en realiteit in elkaar zit en functioneert --- en dat ik daardoor ook nooit heb ingezien dat ik mijn eigen 'film', als mijn 'Leven' waarvan ik zogezegd het 'hoofdpersonage ben', niet eens zelf in handen heb

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen hoe het mogelijk is dat ik mezelf ervaar als een 'hoofdpersonage' in 'mijn film', alsof mijn leven 'van mij' is, 'mijn creatie' -- maar dat ik zelfs niet kan zeggen hoe ik die 'film' of mezelf als het 'hoofdpersonage' in die 'film' heb gecreëerd --- of waar deze realiteit vandaan komt als het 'materiaal' en de 'grondstof' waarmee ik 'mijn film' gecreëerd heb --- en dat ik daardoor dus niet werkelijk zelfs besta in die 'film' --- omdat de 'film', als het 'leven', dat ik ervaar, en mezelf als het 'hoofdpersonage' in die film, geleid wordt door een voorontworpen 'programma' van energie - waarin ik in feite maar een volgeling ben, een slaaf, die blindelings het pad volgt waar de energie mij op leidt --- waardoor ik de illusie creëer dat mijn leven een 'verhaal' heeft, en dus een 'film' is - waar ik dan naar kijk, vol opwinding en denk van 'kijk, dat is MIJN film, MIJN leven, dat heb IK gedaan/gemaakt', maar nooit inzie en besef dat niets van wat ik ooit gedaan heb in die 'film' als mijn herinneringen ooit werkelijk mezelf geweest is, maar altijd een energetische beweging geweest is in mezelf die mij stuurde in een bepaalde richting

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen wie of wat het is dat mijn 'film/leven' heeft ontworpen, door te gehypnotiseerd en bevangen te zijn door de mooie lichtjes en kleurtjes van het 'scherm' in mijn geest als de beelden van mijn herinneringen - als de 'scenes' in 'mijn film' - dat ik mij nooit heb beseft dat die herinneringen niet eens werkelijk van mezelf zijn, omdat ik nooit werkelijk aanwezig geweest ben in die momenten, ik heb mijn leven laten sturen door voorgeprogrammeerde energetische ervaringen in mezelf die ik blindelings volgde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mijn macht heb weggegeven aan een voorgeprogrammeerd systeem/patroon/programma van energie om mijn leven te sturen en te bepalen hier op aarde -- door zo geconsumeerd te zijn door eigenbelang, als een gevoel van belangrijkheid en speciaalheid wanneer ik kijk naar mijn herinneringen als de lichtgevende en kleurrijke beeldjes in mijn geest als MIJN bezittingen/eigendom

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de fysieke consequenties in te zien van het systeem van eigenbelang dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - als het geloof dat ik het 'hoofdpersonage' ben en dat de wereld die ik zie om mij heen mijn persoonlijke 'filmwereld' is --- en dus nooit te hebben ingezien dat ik mijn omgeving als de fysieke werkelijkheid zodanig zal manipuleren, bedriegen en misleiden totdat ik zal krijgen wat ik wil en mijn wereld zich schikt naar de verlangens in mijn geest als hoe ik persoonlijk wil dat mijn film eruit ziet - waardoor ik een wereld heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan van manipulatie, leugens en bedrog waarin geen enkel mens in staat is om werkelijk te geven om een ander of te zien wat de consequenties zijn van onze woorden en daden in de levens van andere mensen - omdat we die 'andere mensen' zien als de 'nevenpersonages' in onze film, die enkel zoveel waard zijn als de waarde die ze kunnen brengen en toevoegen aan de creatie van onze persoonlijke filmwereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd stil te staan bij de fysieke onpraktische en onmogelijke natuur van dit systeem van eigenbelang dat ik heb toegestaan te bestaan in en als mijn geest en gedachten, als het geloof dat deze wereld mijn film is en ik het hoofdpersonage - door zo geconsumeerd te zijn door de gevoelens die mijn herinneringen produceren, als de flikkerende lichtjes in mijn geest waar ik door gehypnotiseerd ben, dat ik niet eens inzie dat deze fysieke realiteit niet gemaakt is voor zo een ingesteldheid -- en dat de consequenties daarvan zullen zijn dat er veel mensen hun leven op aarde moeten opgeven als slaven, om de levens van een paar mensen op aarde te ondersteunen in hun creatie van hun persoonlijke filmwereld hier op aarde - en dat ik daardoor direct verantwoordelijk ben voor al het lijden in deze wereld als de consequenties van de verstoorde interne realiteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf


Wordt Vervolgd in Dag 393

Dag 287: De Leugen van het 'Recht op Onderwijs'

Deze blog is een verderzetting van "Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?" en maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?"
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"



ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat de mensenrechten bestaan elke keer dat ik hoor dat al die arme kinderen in India en Afrika 'gratis' onderwijs krijgen, en te denken dat 'alles goed is in de wereld'

ik vergeef mezefl dat ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de stelling dat elk kind onderwijs krijgt in deze wereld te hebben gebruikt als een excuus om weg te kijken van de realiteit en te GELOVEN dat alles goed en rechtvaardig is in de wereld en dat er 'hoop' is -- zodat ik me kan bezig houden met mijn persoonlijke verlangens en mijn persoonlijke interesses in MIJN leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd stil te staan bij hoe de realiteit werkt, en de tijd te nemen om te onderzoeken hoe de wereld echt in elkaar zit, door het FEIT in te zien dat de mensenrechten NIET geëerd worden in deze wereld, kinderen sterven massaal van de honger, worden uitgehuwelijkt, verkracht, verkocht en misbruikt

en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het feit dat zogezegd alle kinderen ter wereld onderwijs hebben absoluut niets verandert aan de situaties die echt verandering nodig hebben, zoals het feit dat ze niet kunnen overleven, dat ze geen dak boven hun hoofd hebben, geen eten, geen drinken, geen proper water en geen medische ondersteuning --- en dat daarom het 'onderwijs' dat ze krijgen compleet irrelevant en overbodig is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven wat de mensenrechten organisaties vertellen, dat als kinderen onderwijs hebben, dat ze dan een leven kunnen opbouwen omdat ze een diploma zullen hebben waarmee ze dan op de één of andere manier werk mee kunnen vinden - omdat ik nooit zelf heb stilgestaan bij hoe het systeem eigenlijk werkt, en bij het feit dat het al dan niet hebben van een diploma niet de oorzaak is van armoede en deprivatie -- de reden waarom zoveel mensen geen geld en dus geen middelen hebben in deze wereld is omdat het systeem ontworpen is om een kleine elite te hebben die genieten van een consumptiemaatschappij en een luxueuze, overdadige levensstijl, waardoor er een meerderheid van 'slaven' nodig is om al de producten te maken aan zeer lage lonen - en dus, zelfs wanneer de armen in Afrika en India een diploma kunnen verkrijgen, zullen ze tot de vaststelling komen dat het systeem geen jobs heeft voor hen omdat al de welvaartsposities al ingenomen zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'een diploma hebben' gelijk staat aan 'successvol zijn' en 'veel geld verdienen', omdat mij dat zo ingefluisterd geweest is door mijn familie, het schoolsysteem en de samenleving - in de plaats van in te zien dat een geloof is dat enkel 'bestaat' om goed te praten en te rechtvaardigen dat zoveel mensen en kinderen in deze wereld niets hebben en amper kunnen leven, omdat ze 'tenminste onderwijs hebben', alsof dat alles goed maakt --- in de plaats van te kijken naar de eigenlijke realiteit, en in te zien dat dat onderwijs nooit echt iets heeft verandert, en dat het altijd de uitzonderingen van mensen die wel successvol geworden zijn die eruit gehaald worden als 'voorbeeld' en zogezegd 'bewijs' dat het systeem werkt, maar dat het in wezen de meerderheid is die op geen enkele manier echt geholpen is met 'onderwijs'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat onderwijs enkel 'werkt' voor mensen die in een systeem leven waarin ze al ondersteuning krijgen van hun omgeving, een systeem dat hen kansen geeft, een systeem waarin ze de mogelijkheid hebben om zichzelf uit te drukken en 'hun passie te volgen' en 'te doen wat ze graag doen', een welvarend systeem -- maar dat mensen in arme derdewereld-landen niet eens de kans krijgen om hun diploma om te zetten in een lucratieve activiteit omdat hun omgeving en het systeem waarin ze bestaan hen daar niet in ondersteunt, omdat alle mensen om hen heen ook arm zijn en omdat een bedrijf nu eenmaal consumenten nodig heeft om winst te maken --- en dat dus dat ééndimensionele idee dat 'een diploma hebben' gelijk staat aan 'successvol' en 'rijk' worden een leugen is die verteld wordt aan mensen in eerstewereld-landen zodat wij het systeem, waaruit enkel wij voordeel halen, kunnen goedpraten voor onszelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat onderwijs enkel slaven van het systeem probeert te maken, en dat onderwijs enkel wordt 'geëerd' als een 'mensenrecht', omdat onderwijs, samen met godsdienst, de manier is waarop het systeem mensen brainwasht om het systeem te aanvaarden zoals het is en 'onderdanig' en 'gehoorzaam' te worden aan het systeem --- zodat mensen in armoede zich nooit werkelijk vragen zullen stellen bij hoe deze wereld eigenlijk in elkaar zit en waarom er zoveel ongelijkheid bestaat en dus nooit zullen inzien dat er geen gerechtigheid bestaat en dat de armoede waarin ze zich bevinden niet 'hun schuld' is

ik vergeef mezelf dat ik mezefl nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het in de belangen van de grote bedrijven op aarde is om enkel onderwijs te realiseren als een 'basis-recht' - omdat de menselijke geest geprogrammeerd kan worden door middel van onderwijs, net zoals de geest van de mensen in de eerstewereld-landen geprogrammeerd is via onderwijs om de schrijnende ongelijkheid in het systeem te aanvaarden en toe te staan --- en dat, als de wereld werkelijk zou geven om de mensenrechten, dan zouden de eerste en voornaamste mensenrechten de materiele en fysieke rechten zijn, zoals onderdak, voeding, proper water en medische ondersteuning, zodat mensen tenminste kunnen LEVEN .... en dan pas onderwijs

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat onderwijs dat afkomstig is van een systeem dat duidelijk niet werkelijk geeft om het leven van de armen en gedepriveerden in deze wereld, niet te betrouwen is omdat dat onderwijs in één lijn staat met en afkomstig is van het systeem dat mensen in armoede en situaties van misbruik, ongelijkheid en onrechtvaardigheid plaatst in de eerste plaats --- en dat daarom, het systeem eerst zal moeten bewijzen aan mensen dat het werkelijk geeft om het leven, door eerst en vooral de materiele basisrechten zoals onderdak, voeding, proper water en medische ondersteuning te voorzien, vooraleer het onderwijs kan produceren dat betrouwbaar is en dat ook bestaat ter ondersteuning van het leven


Wordt vervolgd in Dag 288
 

Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?

Deze Blog maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?" 
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"


 Hoe kunnen de armen in deze wereld 'opkomen voor hun rechten' wanneer ze niet eens fatsoenlijk onderwijs krijgen om te leren over hoe het systeem in elkaar zit en hoe ze dus praktisch 'voor hun rechten kunnen opkomen', omdat, sta er eens bij stil -- als de armen en de gedepriveerden in deze wereld wisten dat onderdak, voeding, onderwijs, medische ondersteuning en proper water eigenlijk een basisrecht is, en als ze wisten hoe het rechtsysteem werkt, dan zouden ze opkomen voor hun rechten en hun basis recht opeisen, hetgeen uiteraard een probeem zou vormen voor ons, omdat wij dan onze 'grondstoffen' verliezen om onze consumptiemaatschappij draaiende te houden.

Als mensen voldoende onderwijs zouden ontvangen in deze wereld, en als ze de kans zouden krijgen om te leren over hoe het systeem werkt, hoe de wereld in elkaar zit, hoe het rechtssysteem, het politieke en het economische systeem werkt, dan zouden we inzien dat er ten eerste geen 'rechtvaardigheid' of 'gerechtigheid' of 'eerlijkheid' of 'gelijkheid' bestaat in deze wereld, en ten tweede zouden we weten hoe we zelf onze macht in handen kunnen nemen om het systeem te veranderen zodat er wel gerechtigheid voor iedereen bestaat --- vooral de armen. Dus, is het in het voordeel van de rijken in deze wereld dat de armen 'dom' blijven en dat ze dus inferieur onderwijs en ondersteuning ontvangen.

En dan maar doen alsof het hun eigen schuld is dat ze arm blijven, alsof de ondersteuning die ze doorheen hun leven hebben gekregen via onder andere het schoolsysteem en hun gelimiteerde kennis over de wereld en hun omgeving niets te maken heeft met hun vermogen om successvol te worden in het systeem en het systeem te gebruiken in hun voordeel. Als dat zo zou zijn, waarom sturen de rijken hun kinderen dan ook niet naar het 'publieke onderwijs'? Waarom bestaan er dan elite scholen die rijke kinderen de beste ondersteuning geven als niet om hen klaar te stomen om het systeem in te stappen en dat systeem naar hun hand te zetten omdat zij de betere 'truukjes' en 'technieken' hebben geleerd die je nodig hebt om te begrijpen hoe de zaken werkelijk in elkaar zitten.

Het is geen geheim dat de mens een resultaat is van zijn opvoeding, en dat het schoolsysteem daar voor iets tussen zit en dus voor een groot deel bepaalt hoe een mens in de wereld staat, wat een mens zijn capaciteiten zijn in het systeem, wat zijn zelf-beeld is, wat zijn inzicht is in zijn omgeving en hoe hij in relatie staat met die omgeving, hoe de wereld werkt, enzovoort...

Is het dan geen schending van de mensenrechten om de armen in de wereld opzettelijk een inferieure opvoeding/onderwijs te geven dat hen genoeg leert over de wereld om het systeem te aanvaarden zoals het is en zich neer te leggen bij de 'status quo', maar niet genoeg om zich zelfzeker genoeg te voelen om zelf ook aan de slag te gaan met dat systeem en een invloed te kunnen hebben in het systeem -- gewoon zodat de rijken in deze wereld zich 'gerust' kunnen voelen dat hun comfortabele levensstijl nooit uitgedaagd zal worden, omdat de armen in de wereld nooit zullen uitvogelen dat ze eigenlijk 'recht hebben op' onderdak, voeding, proper water en medische ondersteuning, en dat ze dus de internationale commune voor het gerecht kunnen dagen voor het schenden van de mensenrechten?

Is het geen schande dat we juichen over het feit dat haast elk kind in de wereld onderwijs kan genieten, omdat dat zogezegd een bewijs is dat de mensenrechten uitgevoerd worden en dat wij mensen dus werkelijk altruïsten zijn, maar dat we tegelijkertijd niet stilstaan bij hoe we hen in wezen een schijn-mensenrecht hebben geschonken dat hen saboteert in het realiseren van de rechten die ze werkelijk nodig hebben, de materiele rechten, zoals onderdak, voeding, medische ondersteuning en proper water --- omdat het onderwijs dat ze krijgen uitermate ondermaats is en hen op geen enkele praktische manier ondersteunt om voldoende inzicht te hebben in hoe het systeem werkt om op een officiele en 'legale' manier op te komen voor hun rechten en te eisen van de globale politieke commune dat hun materiele rechten geëerd worden?

Wat hebben ze immers aan dat onderwijs als het hen niet ondersteunt om te begrijpen hoe ze het systeem kunnen veranderen zodat het werkt op een manier die het beste is voor allen en niet enkel voor de rijken, als het hen geen invloed of macht schenkt in het systeem waar zij al generaties lang de dupe van zijn? Hieruit kunnen we afleiden dat het feit dat wij geloven dat de mensenrechten geëerd worden omdat iedereen nu onderwijs krijgt, aantoont dat het recht op onderwijs misbruikt wordt in deze wereld met als enige doel om de rijken een goed gevoel te geven over de wereld en hen een excuus te bieden om te geloven dat alles 'ok' is en dat alles nu uit onze handen is omdat de armen nu onderwijs hebben, hetgeen zogezegd wil zeggen dat ze nu voor zichzelf een leven kunnen opbouwen - want, onderwijs is zogezegd het antwoorde op alles...

Terwijl we tegelijkertijd er niet genoeg om geven om te kijken naar de kwaliteit van dat onderwijs, en van het soort mens dat onderwijs zal produceren, wat dat onderwijs die mensen eigenlijk werkelijk aanleert. Leert het hen om op te komen voor hun rechten? Leert het hen hoe het systeem werkt en dat er in de werkelijkheid niets 'legaal' of 'rechtvaardig' is aan hun positie van ermoede en deprivatie? Of leert het hen eerder om het systeem te aanvaarden en zelfs te eren en dankbaar te zijn, omdat het systeem zo 'goed' en 'liefdadig' is om hen 'gratis en voor niets' onderwijs te verschaffen - en dus nooit vragen te stellen bij de duidelijke en schrijnende onrechtvaardigheid en oneerlijkheid van hun bestaan in het systeem - en bij waarom het is dat hun materiele mensenrechten op geen enkele manier geëerd worden, maar ze wel het 'privilege' krijgen van onderwezen te worden door het systeem om het systeem te aanvaarden zoals het is?


Wordt vervolgd in Dag 287

Dag 253: Sociaal Overleg hergedefinieerd

Dit is een verderzetting van "Dag 251: Wat is de Toekomst van het Sociaal Overleg in de Groep van Tien?"
en "Dag 252: Wat is Sociaal Overleg?"


Ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in deze samenleving enkel zorgt voor meer conflict, omdat de oorsprong en 'bron' van de problemen nooit aangepakt wordt - namelijk de ongelijkheid waar het systeem op gebaseerd is waarin mensen niet gewaardeerd worden als het leven zelf maar gebruikt/misbruikt worden als 'slaven' voor zij die de winst opstrijken

ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in een samenleving/systeem dat gebaseerd  is op ongelijkheid en dus geen intentie heeft om elk individu gelijk te waarderen en te eren, enkel uiteindelijk kan uitdraaien op conflict, revolutie en oorlog - naarmate het systeem steeds minder werkt voor zij die aan de 'bodem' staan, de 'arbeiders' en 'werknemers' -- en de 'rijken', de 'bedrijfs-eigenaars'/'werkgevers' enkel manieren vinden om de 'armen' te marginaliseren zodat zij 'rijk' kunnen blijven en voordeel kunnen blijven halen uit een systeem dat niet het beste is voor allen

 ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in deze samenleving de illusie schept dat de bedrijfs-eigenaars, als de enigen die werkelijk voordeel/winst halen uit hoe de economie/samenleving functionneert, geven om de arbeiders/werknemers - en dat er dus zogezegd 'gelijkheid' is omdat iedereen zogezegd gehoord wordt in en als het 'sociaal overleg' --- terwijl de ware ongelijkheid die aan de basis van het systeem ligt, in hoe bedrijven functioneren in en als 'rang-ordes' en 'hierarchiëen' nooit gezien of bevraagd wordt

ik besef en realiseer mij dat het feit dat 'het volk' gelooft dat omdat er 'sociaal overleg' is, dat 'gelijkheid' daarom bestaat in deze samenleving, het bewijs is van de mate waarin 'het volk' gebrainwashed is om het systeem niet te bevragen en dus nooit op te merken dat 'sociaal overleg' de illusie is van 'gelijkheid' in een systeem dat inherent gebaseerd en opgebouwd is op 'ongelijkheid' --- en dus de perfecte afleiding en misleiding heeft gevormd zodat 'het volk' nooit zal zien waar het echte probleem ligt

Ik stel mezelf tot doel om het proces te bewandelen van het onderzoeken van hoe het systeem werkt en functioneert, om mezelf in staat te stellen om in te zien hoe het systeem kan veranderen tot een syteem dat het beste is voor allen --- omdat ik besef dat de enige reden waarom het huidige systeem niet het beste werkt voor allen en waarom mensen geloven dat het 'niet anders kan', is omdat niemand werkelijk inzicht heeft in hoe het precies functioneert, waardoor we ons allen 'machteloos' voelen tegenover 'het systeem' --- en dat de sleutel tot het daadwerkelijk creëren van een 'hemel op aarde' is om mezelf als het systeem te leren kennen en dus volledige verantwoordelijkheid nemen voor hoe het huidige systeem werkt - en dan mezelf transformeren en veranderen om te staan als het levende voorbeeld van hoe het wel anders kan en hoe een hemel op aarde als wat het beste is voor allen wel mogelijk is, door het veranderen van hoe ik in relatie sta met mijn omgeving tot relaties die het beste zijn voor allen

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen hoe een systeem waarin sommige mensen alles krijgen en hebben om welke reden dan ook, en andere mensen alles ontnomen wordt en omkomen van de honger om welke reden dan ook - een systeem is van ongelijkheid en dus tegen de rechten van de mens in gaat, en dus in wezen een crimineel systeem is --- en dat elk individu die een deel uitmaakt van dat systeem en dat systeem, op welke manier dan ook, in stand houdt, verantwoordelijk gesteld zal en moet worden als een medeplichtige aan criminele daden tegen het leven

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat 'sociaal overleg' futiel is - en dat het woord 'sociaal' in wezen vals en leugenachtig is, zolang het gebruikt wordt in de context van het behouden van het huidige systeem van inherente ongelijkheid

ik stel mezelf tot doel om het woord 'sociaal' te herdefinieren en te leven  als het mezelf in de schoenen te verplaatsen van een ander en steeds te doen wat het beste is voor allen - en het creëren van een systeem die deze 'sociaalheid' werkelijk manifesteerd als een realiteit voor allen -- waarin ieder wezen een waardig bestaan kan leiden hier op aarde

ik stel mezelf tot doel om 'sociaal overleg' te herdefinieren als een 'samenwerking' tussen individuen in de samenleving - om samen te kijken naar hoe we onze levensstandaard kunnen verbeteren op een gelijke manier voor allen, zodat elk individu een gelijk voordeel haalt uit elke beslissing -- gebaseerd op het principe dat wat het beste is voor allen (mijn omgeving) is ook het beste voor mezelf