Dag 627: Wat is het dat ons Werkelijk Uniek Maakt?

In de voorgaande blog hebben we gekeken naar de 'eenheid' die zich vormt in een groep van mensen en die bestaat in en als het feit dat wij mensen de neiging hebben onszelf aan te passen aan de groep waarin we ons bevinden in termen van het overnemen en kopieren van de meningen en opinies die bestaan in die groep. We doen dit automatisch als een overlevingstechniek.

Maar, het probleem hiermee is dat we in onze bewuste geest ons niet gewaar zijn van deze neiging en van het feit dat dit is wat we wel degelijk doen en dat we dus eigenlijk bestaan vanuit een nogal primitief 'onderbewustzijn' dat zich beweegt aan de hand van overleving. Zelf zien we onszelf als een 'individu' en als bijgevolg uniek en speciaal en afgescheiden van al de andere mensen om ons heen, terwijl we niet inzien dat de meningen en opinies die in onze eigenste gedachten bestaan niet eens van ons zijn maar in feite gekopieerd zijn van de mensen om ons heen.

Dus, we bestaan in eenheid, in en als het feit dat we binnenin onszelf eigenlijk compleet hetzelfde zijn als de mensen om ons heen, maar tegelijkertijd bestaan we in absolute afscheiding en verscheurdheid, in en als het feit dat we niet willen aanvaarden en inzien dat wie we zijn vanbinnen een kopie is van onze omgeving en we onszelf liever willen zien en definieren als een speciaal en uniek individu.

Ik bedoel, wat ons in feite werkelijk 'individueel', 'afgescheiden', 'speciaal' en 'uniek' maakt, is niet wie we zijn vanbinnen want vanbinnen zijn we allemaal hetzelfde. Vanbinnen, in onze binnenste, meest intieme kern, leven en bestaan we allemaal vanuit hetzelfde systeem van overleving, het primitieve limbische systeem van ons brein, het onbewustzijn dat hetzelfde is in elk mens en dat maakt dat elk mens zich automatisch vanaf zijn geboorte begint aan te passen aan zijn omgeving.

Wat ons in wezen uniek, speciaal en individueel maakt, dat is louter onze fysieke uitdrukking. Het feit dat onze genetische compositie uniek is, dat we als fysiek levend lichaam een unieke plek innemen in deze wereld. En in deze 'uniekheid' en 'individualiteit' zijn we allemaal één en allemaal gelijk. Het is pas wanneer we onze 'individualiteit' en 'uniekheid' gaan misplaatsen door deze te internaliseren en in de illusie gaan geloven dat we 'vanbinnen' in onze geest uniek zijn - hetgeen een soort geheimzinnige en verborgen uniekheid en speciaalheid is, die we aan geen mens willen laten zien - dan komen de problemen.

Omdat we, door uniekheid en individualiteit te internaliseren, de uniekheid en individualiteit van een ander wezen niet meer erkennen omdat we niet in een ander kunnen zien - we kunnen enkel in onszelf zien. En dus gaan we geloven dat enkel wijzelf uniek en individueel en speciaal zijn en dat andere mensen maar als het ware attributen zijn in het toneelstuk van het leven dat volledig in functie staat van het ophemelen van onze ego-centrische zogezegde 'uniekheid', 'speciaalheid' en 'individualiteit'.

De gevolgen van het niet erkennen van een ander als gelijk in waarde en gelijk in uniekheid en individualiteit als onszelf en het niet erkennen van de eenheid waarin we in feite wel degelijk bestaan --- als is het maar om het simpele feit dat we allen op dezelfde ego-centrische manier bestaan in en als onze geest - is dat we ook politieke en economische systemen toestaan te bestaan in onze wereld die niet het beste zijn voor iedereen en we in feite content zijn over onze maatschappij, politiek en economie, zolang ons individuele ik krijgt en heeft wat het nodig heeft om zich belangrijk, speciaal en uniek te kunnen voelen.

Het probleem dat we in onze huidige wereld dus ervaren is dat onze maatschappelijke structuren gebaseerd en gebouwd zijn op een leugen en een illusie als de misplaatste definitie van onze individualiteit en uniekheid waarin we onszelf verblind hebben om onszelf te kunnen herkennen in een ander en daardoor een ongevoeligheid hebben toegestaan te bestaan in onszelf in relatie tot wat we zien gebeuren met de wezens in onze wereld

Dag 502: De Bestemming Van Het Leven - Mijn Toewijding aan Leven Volgens Principes

Het Volgende is Mijn Verklaring van Mijn Toewijding aan De Principes waar ik mijn Leven als Mens Hier op Aarde op Baseer - zodat ik kan bestaan en Staan als een Levend Voorbeeld en een Levende Statement van een Bestaan dat Het Beste Is Voor Elk Levend Wezen op Aarde.

 

1      Mijn Hoogste Potentieel Realiseren en Leven.

2       Leven volgens het principe 'wat is het Beste voor iedereen' wat mij leid in gedachten, woorden en daden om altijd op elke wijze problemen aan te pakken die de best mogelijke uitkomst bieden voor iedereen.

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd.

4      Zelfreiniging door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden, de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben.

5       Leven volgens het principe van zelfverantwoordelijkheid, waarbij ik mij realiseer dat alleen ik verantwoordelijk ben voor wat ik binnenin mij, binnen mijn relaties en binnen mijn buitenwereld accepteer en toesta en dus met deze verantwoordelijkheid: heb alleen ik de kracht en het vermogen om dat te veranderen  waarvan ik zie dat het afbreuk doet aan wie ik ben, wat ik leef en hoe dit invloed op anderen heeft.

6     Realiseren dat wie ik ben in gedachten, woord en daad niet alleen mijzelf aangaat, maar ook anderen en dus door het nemen van zelfverantwoordelijkheid binnen mijn gedachten, woord en daad, neem ik verantwoordelijkheid voor mijzelf en mijn relaties om zelfbewust te zijn in elk moment door op zo'n manier te leven dat het tegelijkertijd goed voor mij is en goed voor anderen.

7       Leven volgens het principe van zelfbewustzijn, om mijzelf bewust te zijn van gedachten, mijn gedachten te zien en mijn eigen gedachten te herkennen, om in die mate zelfoprecht te zijn, waar ik zelfverantwoordelijkheid kan nemen voor het herkennen van mijn gedachten/'geest' wanneer die niet in het belang zijn van mijzelf of anderen en ik ga de verbintenis aan om direct verantwoordelijkheid te nemen en te veranderen voor mijzelf en dus ook voor de ander.

8      Door verantwoordelijkheid voor mijzelf te nemen, word ik bewust van mijzelf, neem ik verantwoordelijkheid  en word ik bewust van anderen in mijn leven, om hen te helpen en te ondersteunen net zoals ik mijzelf help en ondersteun, om te geven wat ik graag zelf zou willen ontvangen en net dat beetje extra elke dag te geven om te zien waar ik kan bijdragen  aan het leven van de ander en dus aan dat van mijzelf.

9       Leven volgens het principe van zelfvertrouwen, wanneer ik mij verbind om constant te zijn wanneer ik zelfoprechtheid, zelfverantwoordelijk en zelfbewust leef. Ik sta als een onaantastbaar vertrouwen waardoor ik altijd op elke wijze weet wie ik ben, wat er ook op mijn pad komt en dat ik, bewezen door de standvastigheid waarmee ik leef, weet dat ik altijd zal staan voor en dat zal eren, wat goed is voor iedereen en dus ook goed voor mij. 

 10  Liefde Zichtbaar maken, door niets te accepteren of toe te staan dat minder is dan mijn  beste kunnen. Ik ondersteun diegenen in mijn leven, zodat zij hun beste kunnen bereiken en heb hen lief zoals ik liefde naar mijzelf heb getoond door mijzelf mijn beste kunnen te schenken, dit is de beste levenservaring om anderen te tonen wat leven is zoals ik mij dat zelf toonde.

11    Niemand anders kan jou redden dan jezelf, dit is de realisatie dat de gereedschappen en principes van Desteni een leidraad zijn, maar dat ik het pad zelf moet bewandelen. Wij zijn hier om in dit proces van bewustzijn naar levensbewustzijn elkaar te helpen en ondersteunen en te snappen wat leven is, maar het proces op zichzelf waar je alleen bent met jezelf binnen jouw eigen 'geest', dat wordt alleen gelopen.

12    Niet wachten tot iets of iemand verantwoordelijkheid voor mij neemt in dit leven, maar dat ik mij realiseer dat ik heb geschapen wie en hoe ik ben in dit moment, daarom heb ik de verantwoordelijkheid om te veranderen wie en hoe ik ben, waardoor ik mij realiseer dat wij als collectief hebben geschapen hoe en wat de wereld tegenwoordig is en dus is het de verantwoordelijkheid van het collectief om hoe en wat de wereld vandaag de dag is te veranderen. 

13    Het leven in elk mens en dier eren, alles van klein tot groot op aarde, zodat we ons bewustzijn en verantwoordelijkheid vergroten om de best mogelijke uitkomst voor alles en iedereen te creëren.

14    Relaties als overeenstemming: individuen komen samen en gebruiken een overeenstemming als platform om één op één te ontplooien, groeien en ontwikkelen als individuen die met elkaar leven en wonen om elkaar onvoorwaardelijk te helpen en te ondersteunen om hun beste kunnen te bereiken, waar de overeenstemming als een samenkomen is van individuen die snappen wat het is om te staan als gelijke en te staan als één.

15    Seks als zelfexpressie, waar seks een gezamenlijke expressie is tussen individuen waar men elkaar eert, respecteert, elkaar in overweging neemt en aanziet als gelijken. Twee fysieke lichamen die samensmelten in gelijkheid en eenheid, het samenvoegen van twee gelijken tot één fysiek.

16    Realiseren dat door te zijn in mijn wereld, mijn verantwoordelijkheid zich niet beperkt tot mijn eigen 'geest', mijn eigen leven, maar tot de 'geesten' en levens van alles en iedereen op deze aarde en dus verbind ik mij om dit bewustzijn uit te breiden naar de gehele mensheid, zodat zij zullen samenwerken en samenleven om deze wereld in een hemel op aarde te maken voor onszelf en de generaties die nog gaan komen.

17    Ik moet binnen mijn gedachten, woorden en daden, maar nog belangrijker in mijn daadwerkelijke leven, een merkbaar en zichtbaar levend voorbeeld zijn voor anderen in mijn wereld als het aankomt op de mogelijkheid van een ander persoon om zichzelf te veranderen en daardoor hun wereld te veranderen. Zodat meer mensen zich realiseren hoe we de wereld kunnen veranderen, door samen te staan, binnen onze eigen verandering, binnen het principe dat het goed voor iedereen is om de hemel op aarde te brengen.

18    Ik ben de verandering die ik wil zien in mijzelf en in mijn wereld, door hemel op aarde te brengen, breng ik het levend bewijs van een praktische hemel tot stand, die kan gezien en gehoord worden door onze daden en woorden. Wij zijn de levende hemel die tot stand moet komen binnen deze levende wereld.

19    Door mijn gedachten, woorden en daden te zuiveren, wordt mijn innerlijk mijn uiterlijk, waardoor ik hemel op aarde tot stand breng, mijzelf realiserend dat het niet genoeg is om alleen verandering te zien of te zijn. Om verandering echt te laten zijn moet ik constant en consistent zijn door de woorden die ik spreek en de handelingen die ik zichtbaar en merkbaar doe voor iedereen in elk moment en elke adem.

20    Realiseren dat mijn fysiek lichaam mijn tempel is, mijn fysieke lichaam is het levende vlees waardoor ik hemel op aarde tot stand breng en creëer als mijn gedachten, woorden en daden en zo eer, respecteer, beschouw, koester en ondersteun ik mijn fysieke lichaam alsof ik mijzelf zou koesteren als gelijke: mijn lichaam ben ik.

21    Wij zijn de verandering in de wereld en in onszelf waar we op gewacht hebben: dus verbind ik mij om mijzelf en mijn leven toe te wijden zodat iedereen als een geheel zich kan realiseren dat niets zal veranderen wanneer wij niet veranderen in onze totale hoedanigheid, van binnen en van buiten.

22    Realiseren dat om in staat te zijn om mijzelf te veranderen in gedachten, woord en daad tot het meest effectieve levende wezen dat ik kan zijn en worden, ik mijzelf eerst moet leren kennen. Dus verbind ik mij om te onderzoeken, te reflecteren en te begrijpen hoe ik ben geworden zoals ik vandaag de dag ben, om de weg voor te bereiden en vanuit zelfcreatie een verantwoordelijk, bewust, zelfoprecht en  betrouwbaar iemand te worden voor mijzelf en dus voor iedereen.

23    Realiseren dat om in staat te zijn om bij te dragen aan de verandering in deze wereld, ik eerst mijzelf moet leren kennen als de wereld om mij heen. Dus ik verbind mijzelf te onderzoeken, te reflecteren op de werking van deze wereld van binnenuit en van buitenaf en zo de hedendaagse systemen gelijk te stellen om het best mogelijke leven aan iedereen op aarde te presenteren en te schenken.

Dag 205: De Levende Democratie

Dit is een verderzetting van "Dag 204: Bestaat 'Democratie' wel echt?" en "Dag 203: Het 'Volk' is Dom en kan/mag niet voor zichzelf beslissen"


ik besef, begrijp en realiseer mij dat 'democratie' niet kan bestaan 'buiten mezelf' als het niet in de eerste plaats 'binnen mezelf' bestaat als een levend principe en statement van 'wie ik ben' als 'levend wezen/organisme' --- omdat ik inzie dat ik als 'mens', als 'wezen', het startpunt ben van de systemen/structuren/instituties/relaties in en als 'de mensheid'

ik besef, begrijp en realiseer mij dat ik als 'wie ik ben' in en als deze wereld, zowel het product ben van mijn omgeving als het startpunt en de creator ben van mijn omgeving --- en dat het feit dat 'gelijkheid' als 'democratie' nooit bestaan heeft in mezelf, het bewijs is dat 'gelijkheid' nooit werkelijk bestaan heeft in deze wereld als 'mijn omgeving' --- en dat ik, door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd te leven als 'ongelijkheid' en 'dictatoriaal' in en als 'wie ik ben' in deze wereld, een wereld heb ondersteund en gecreëerd die een reflectie is van die ongelijkheid

en daarin besef ik dat ik verantwoordelijk ben om mezelf in en als 'wie ik ben' als een levende statement/principe te veranderen van 'ongelijkheid' naar 'gelijkheid', door een proces te bewandelen en toe te passen van zelf eerlijkheid, zelf vergeving en zelf correctie, om de 'wereld' te veranderen als het evenbeeld van wie ik ben als 'gelijkheid'/'democratie'

en dus stel ik mezelf tot doel om in elk moment in te zien en te beseffen dat wat ik toesta te bestaan in mezelf is wat ik toesta te bestaan in en als de gemanifesteerde fysieke realiteit - omdat ik als 'het leven' in en als mezelf het startpunt ben van 'het leven op aarde' --- en omdat ik inzie dat de 'structuren'/'systemen'/'instituties' in deze wereld niet 'meer' kunnen zijn/bestaan dan mezelf omdat ik BESTA, ik ADEM

ik besef dat ik een wereld heb toegestaan te bestaan waarin het leven misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt wordt, omdat ik mezelf als het leven in en als mezelf heb onderdrukt, misbruikt en verwaarloosd door mezelf te hebben laten hersenspoelen door het schoolsysteem in en als het geloof dat kennis en informatie over 'de wereld' en 'het leven' en 'wie ik ben' meer waard is en meer 'echt' is dan ikzelf als levend, ademend wezen

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen hoe de mensheid zichzelf als het startpunt van het leven op aarde heeft verloren - door kennis en informatie meer waarde te geven --- in en als het verlangen naar 'meer' -- en daarin het werkelijke leven als wie wij werkelijk zijn heeft verminderd

ik stel mezelf tot doel om eerlijk te zijn met mezelf in elk moment en mezelf te stoppen  wanneer ik merk dat ik kennis en informatie aan het gebruiken ben om mezelf 'meer' te doen lijken dan wie ik eigenlijk ben --- omdat ik inzie en besef dat alle kennis en informatie compleet waardeloos is en zelfs meer schade berokkend dan wat anders, wanneer het gebruikt wordt in en als eigenbelang, ter ondersteuning van het ego --- en daarin stel ik mezelf tot doel om altijd te kijken naar hoe kennis en informatie praktisch gebruikt kan worden en toegepast kan worden in deze fysieke werkelijkheid, in en als het dagelijkse leven, in functie van het creëren van een 'werkbare' werkelijkheid die het beste functionneert voor alle levende wezens

ik stel mezelf tot doel om bij te dragen aan het creëren van een schoolsysteem waarin mensen/kinderen ondersteund worden in het ontwikkelen van zelf-vertrouwen, zelf-respect, zelf-ondersteuning en zelf-inzicht --- om ervoor te zorgen dat er mensen geproduceerd worden die bestaan in en als het besef dat zij als levende wezens het startpunt zijn van het leven op aarde en daarom verantwoordelijk zijn voor het leven op aarde - en dat de 'systemen'/'instituties'/'structuren' in en als de 'menselijke samenleving' enkel het beste kunnen zijn voor allen, als en wanneer de mens in zichzelf bestaat in en als wat het beste is voor allen als eenheid en gelijkheid als een levende expressie

ik stel mezelf tot doel om ware democratie te creëren als ware 'gelijkheid' in en als een fysieke structuur hier op aarde --- door mezelf te realiseren en manifesteren als 'gelijkheid' in en als mezelf als een levende statement/principe --- en door één en gelijk te staan met kennis en informatie, in en als het besef dat kennis en informatie als 'de geest' niet 'meer' is dan mezelf, maar eerder 'minder' is omdat het nooit bestaan heeft in en als wat het beste is voor het leven op aarde -- omdat ik inzie dat de mens met al zijn kennis en informatie 'over' de wereld/het leven, het leven op aarde enkel heeft vernietigd, misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt

ik stel mezelf tot doel om mezelf te 'aarden' door mezelf niet te laten verleiden/misleiden door 'complexe' woorden/taalgebruik/ideëen/theorieëen/uiteenzettingen - maar door steeds te kijken naar wat ECHT is, als het dagelijkse LEVEN, simpel en eenvoudig, en daarin te kijken naar de praktische toepasbaarheid van die kennis en informatie in en als het dagelijkse leven

Dag 146: Wij horen bij elkaar!

Dit is een verderzetting van "Dag 145: Wat passen we zo goed Samen!"

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van mijn partner en van mijn relatie met mijn partner, door te geloven dat wij 'zielsverwanten' zijn, omdat we 'overeenkomstige' persoonlijkheidskenmerken hebben, hetgeen zogezegd door een mysterieuze kracht/macht gestuurd en geplaatst geweest is - en waarin ik maar de 'onschuldige' mens ben, zich van niets gewaar, waarin ik mij speciaal kan voelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor mijn wereld door te geloven dat mijn relatie met mijn partner 'door de hand van God gestuurd wordt/werd' en door mij 'verleid', 'in zweem' en 'bedwemeld' te voelen door de gedachte en het geloof dat ik 'de ware jacob' gevonden heb - zonder ooit te hebben beseft dat dit 'magisch' en 'overweldigend' positief gevoel in mij geprogrammeerd geweest is door televisie door middel van Hollywood films waarin de idee en het concept van 'de ware jacob' en 'horen bij elkaar' en 'geboren zijn voor elkaar' geromantiseerd en opgehemeld werd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door Hollywood films en televisie om mijn relatie met mijn partner te romantiseren door te geloven dat wij 'voor elkaar gemaakt zijn', om een gevoel in mezelf op te wekken dat ik ervoer wanneer ik naar die films/sprookjes keek - waardoor ik mijn relatie met mijn partner ophemel als een beeld in mezelf/mijn geest als iets dat ik zogezegd nodig heb om een vervuld leven te leiden, volgens wat ik gezien heb op televisie --- zonder ooit te hebben beseft dat de televisie letterlijk  maar vertelsels en verhaaltjes zijn die op zich niets te maken hebben met de realiteit maar die opzettelijk een verdraaid beeld geven van de realiteit en dat 'het leven' niet zomaar een 'programma'/'film'/'beeld' is, maar het leven dat ben ik als een levend wezen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat ik als een fysiek menselijk lichaam vanaf mijn kindertijd geprogrammeerd geweest ben door de sprookjes en verhaaltjes die mij voorgelezen of getoond werden in boeken en op televisie - en dat ik nu in mijn volwassen jaren enkel die sprookjes en verhaaltjes uitleef alsof het is wie ik ben --- omdat ik noch mijn omgeving nooit heb beseft hoe programmeerbaar en beinvloedbaar de menselijke geest is in de eerste levensjaren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te denken in mijn geheime backchat in mijn geest, wanneer ik naar mijn partner kijk, dat wij 'bij elkaar horen', door in mezelf bepaalde uitdrukkingen als 'karaktertrekken' die ik zie in hem te vergelijken met de 'karaktertrekken' waarmee ik mezelf altijd bewust heb geidentificeerd en die ik ervaar als 'positief' - waarin ik mij dan goed voel over mijn relatie met mijn partner omdat ik mijn partner hierin kan gebruiken om die 'positieve' karaktertrekken van en in mezelf te voeden en te ondersteunen, zodat ik mij steeds positief en 'opgeladen' kan voelen in mijn 'identiteit' als 'wie ik denk dat ik ben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als het startpunt van hoe ik mijn partner zie, interpreteer en ervaar, door nooit de oorsprong van mijn gedachten te onderzoeken, en dus mijn gedachten te hebben aanvaard en gezien als 'God' zonder zelfs ooit te hebben opgemerkt dat mijn gedachten in mezelf bestaan en dus vanuit mezelf komen - en dat het feitelijk compleet onaanvaardbaar is om mij niet absoluut gewaar te zijn van het waarom en hoe en wat van mijn gedachten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat het geloof en de idee dat mijn partner en ik 'bij elkaar horen' zich enkel limiteert tot het uiterlijk als 'persoonlijkheidskenmerken' als definities en omschrijvingen - en dat ik, door mezelf te definieren in en als het geloof dat ik bij mijn partner hoor op basis van die gelimiteerde persoonlijkheidskenmerken, mezelf in een gevangenis plaats van afscheiding in mezelf, door 'wie ik ben' te definieren in en als een eendimensioneel gevoel dat überhaupt dan nog geprogrammeerd geweest is in mij via de films en sprookjes die ik heb gezien en gelezen en gehoord tijdens mijn kindertijd --- waarin ik in wezen zelfs niet eens echt besta omdat ik mijn hele wezen/leven heb laten bepalen door mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij nooit vragen te hebben gesteld bij de gedachten die ik steeds mijn leven heb laten inrichten en bepalen, en waardoor ik mezelf steeds heb laten bespelen door te reageren op die gedachten met gevoelens - en door dus ook nooit die gevoelens te hebben bevraagd of onderzocht en dus nooit te hebben beseft dat gedachten, gevoelens en emoties niet zijn wie ik werkelijk ben als het leven zelf


wordt vervolgd in Dag 147