Saturday, March 9, 2013

Dag 225: Hoe intelligent is de Mens werkelijk?

Dit is een verderzetting van "Dag 224: Is het 'dom' om iets niet te weten?"


ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik zie het intelligentie personage opkomen, te stoppen en te ademen - en stabiel te blijven in en als mezelf door te beseffen dat 'intelligentie' als een beeld dat ik zie met mijn ogen niet echt is

ik stel mezelf tot doel om intelligentie toe te passen als een echte expressie van wie ik ben in en als mezelf - als het mezelf niet laten beinvloeden door wat mijn ogen zien, omdat ik besef dat alles van wie mensen zijn als wat ik zie, een illusie/leugen is, omdat mensen bestaan in een economisch systeem van competitie waarin ze hun expressie gebruiken als 'attributen' om de 'winnaar' te zijn en 'successvol' te worden door de mensen om zich heen te manipuleren/bespelen

ik besef dat elk mens dat functioneert in het huidige systeem en zich voordoet als een intelligent persoon, maar het huidige systeem kan goedpraten --- niet werkelijk 'intelligent' is en 'intelligentie' misbruikt als een uiterlijke presentatie in functie van persoonlijke glorie/success

ik stel mezelf tot doel om - wanneer en als ik met mensen praat en ik de angst zie opkomen om over te komen/beoordeeld te worden als 'dom', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel in mezelf bestaat omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te definieren in en als het 'intelligentie personage' waarin ik doe alsof ik superieur ben in mijn 'intelligentie' als een manipulatie techniek om aanzien/erkenning/respect/ondersteuning te krijgen van andere mensen --- waardoor ik de angst heb gemanifesteerd dat mensen de leugen zullen doorprikken en inzien dat ik helemaal niet 'superieur' ben als hoe ik mij voordoe

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat, en ik zie de gedachte/backchat opkomen in mijn geest dat zij 'slim/intelligent' zijn, te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf heb laten misleiden/beinvloeden door wat ik zie met mijn ogen, en dat de 'intelligentie' die ik zogezegd 'zie' enkel een beoordeling is over het beeld dat ik zie met mijn ogen en niet werkelijk iets te maken heeft met de eigenlijke inhoud van de woorden die deze mensen spreken

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik de ervaring van inferioriteit zie opkomen in mezelf en de backchat/gedachte dat ik 'niet zo slim/intelligent ben als hen', te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf aan het laten misleiden ben door wat ik zie met mijn ogen --- ik blijf stabiel in mezelf in het besef dat ware intelligentie niets te maken heeft met het beeld dat ik zie met mijn ogen, maar enkel gezien/erkend kan worden in de woorden die mensen spreken als hun 'standpunt' in deze wereld --- en ik besef dat 'intelligentie' als een beoordeling gebaseerd op het beeld dat ik zie met mijn ogen, altijd een opzettelijke manipulatie is die enkel in het teken staat van het 'winnen' in de competitie van het economische systeem en op zich dus compleet waardeloos is, omdat het niet ter ondersteuning bestaat van het leven op aarde maar enkel van de persoonlijke verlangens naar persoonlijke glorie en success

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik angst zie opkomen om een vraag te stellen, en de gedachte/backchat dat 'ze zullen denken dat ik dom ben', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel bestaat vanuit persoonlijke verlangens naar success en roem/aanzien in deze samenleving/het systeem -- ik stel mezelf tot doel om deze angst te stoppen in mezelf en mezelf onvoorwaardelijk uitdrukken in en als zelf-eerlijkheid en mezelf daarin te ondersteunen in het ontwikkelen van mezelf in deze realiteit, om de realiteit te leren kennen door eerlijk te zijn met mezelf over het feit dat ik 'niets weet', omdat al het 'weten' in mezelf altijd aangenomen/aanvaardde kennis en informatie geweest is die ik nooit bevraagd of onderzocht heb

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf te ondersteunen in mijn proces van het opnieuw leren kennen van de realiteit vanuit de leegte/onschuld van mezelf - omdat ik inzie dat alles dat ik heb aanvaard in mezelf als 'mijn intelligentie', maar kennis en informatie is die ik blindelings heb aanvaard als 'waarheid', zonder zelf ooit enig inzicht te hebben gehad in hoe de realiteit werkelijk functionneert --- en dat ik dus al die aanvaardde kennis en informatie als 'intelligentie' volledig moet loslaten om voor de eerste keer vanuit en als wie ik werkelijk ben als HIER, voor mezelf te zien hoe alles werkt en wat alles wat HIER bestaat echt is

en hierin besef ik dat de angst om beoordeeld te worden als dom en de zelf-onderdrukking uit angst om beoordeeld te worden als dom, een opzettelijke zelf-sabotage is waarin ik mezelf opzettelijk dom houdt door mezelf tegen te houden in het stellen van de vragen die noodzakelijk zijn in het onderzoeken en leren kennen van de realiteit

Ik stel mezelf tot doel om nederigheid te oefenen als een expressie/toepassing van wie ik ben tegenover deze realiteit - en om dus niet mee te spelen in 'competitie' met mensen, maar om voor mezelf te achterhalen wat echt is en hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit --- om de woorden die ik spreek op één lijn te plaatsen met wie ik ben in en als mezelf in en als zelf-eerlijkheid, als een levende statement in en als ware zelf-zekerheid

No comments:

Post a Comment