Ter
verderzetting van Dag 701: Wat is het Nut of Doel van Dagelijks Schrijven?, beschrijf ik in deze blog de toepassing 'zelf-vergeving', hetgeen
ik naast schrijven 's avonds ook toepas. Wat ik doorheen mijn proces van
zelf-verandering en het leren kennen van mezelf immers heb opgemerkt, is dat
schrijven op zich goed werkt om even te ontstressen door de ervaringen en
dingen die je in je geest bezig houden open te trekken en als het ware aan de
lucht bloot te stellen.
Maar schrijven
alleen, en dat momentaire loslaten van de stress die je ervaart is niet
voldoende om die stress of die emotionele of gevoelsmatige ervaring ook te
verwerken op een manier die jou de kracht geeft ervoor te zorgen dat dezelfde
ervaring je geen tweede of derde keer overrompelt op dezefde manier en dat je
je uiteindelijk niet in hetzelfde schuitje bevindt. Wat schrijven over je
ervaringen en over wat je meegemaakt hebt tijdens je dag vanuit het perspectief
van het onderzoeken wat er in je eigen geest naar boven kwam in gedachten,
gevoelens en emoties doet is dat het je even een inzicht geeft in wat er
precies gebeurt is.
Schrijven helpt je
om tot een realisatie of inzicht te komen in relatie tot het gebeurde. En het
is dat inzicht dat je in het moment waarin je aan het schrijven bent opdoet dat
je even een ervaring geeft dat er iets in jezelf losgeweekt wordt en dat de ervaring
die je nu meer begrijpt en waar je over tot inzicht gekomen bent opgelost of
verdwenen is.
Wat ik echter heb
ondervonden in mijn proces is dat zolang je geen zelf-vergeving toepast en
gebruikt, de ervaringen steeds opnieuw zullen terugkomen en je je in precies
dezelfde positie zal bevinden, ondanks het feit dat je misschien wel inziet en
begrijpt hoe het allemaal werkt. Wat zelf-vergeving doet en waar het je mee
helpt, is om je eigen kracht en je eigen 'standpunt' - waar je 'staat' - te
vinden in relatie tot de specifieke ervaring waar je over geschreven hebt en
waar je binnenin jezelf mee worstelt.
Wanneer je
zelf-vergeving doet, en dus 'jezelf vergeeft' voor de ervaring en voor de
gedachten en reactiepatronen die verbonden zijn aan de ervaring en de ervaring
in stand houden, dan neem je 'verantwoordelijkheid' voor die ervaringen en
gedachten in jezelf. En 'verantwoordelijkheid' is hier het magische woord. In
de woorden 'ik vergeef mezelf', ligt de stelling verborgen dat 'ik zie, besef
en begrijp dat geen God of mens of ander wezen de macht heeft om mij vergeving
te schenken en mij te verlossen van hoe ik mij nu voel en van deze worsteling
in mezelf' en dat 'ik als de verantwoordelijke macht/kracht/entiteit van hoe ik
mij voel vanbinnen, vergeef/verlos mezelf van deze last die ik ervaar'.
En dit is zeer
effectief wanneer het aankomt op je interne ervaringen, omdat wanneer je even
stilstaat bij waarom het in de eerste plaats is dat je je bijvoorbeeld
gestresseerd voelt, of angstig, gespannen, kwaad, gefrustreerd, depressief,
enzovoort... Dan kom je tot een
eigenaardige bemerking. En dat is dat die interne ervaringen die op zich
aanvoelen als een last en zelfs als een soort van pijniging of straf omdat het
erg onaangenaam is om je bijvoorbeeld angstig of gestresseerd of depressief of
kwaad te voelen. Dus, stel je dan eens de vraag, wie heeft die last gecreëerd?
Wie zorgt ervoor dat jij die last ervaart?
Het feit dat we zo
gemakkelijk die 'last' ervaren binnenin onszelf en dat we eronder gebukt gaan
alsof het 'normaal' is dat we ons vaak zo voelen, toont aan dat we ergens in
onze geest geloven dat wij onszelf niet zo doen voelen. Het ziet ernaar uit dat
er ergens in onszelf de overtuiging bestaat dat hoe we onszelf ervaren, dat de
stress en de last en de zorgen die we voelen vanbinnen van ergens anders komen
en op ons gelegd geweest zijn door... Wie weet door wie. God misschien? Of
andere mensen? De samenleving? Onze ouders? ...
En het is dit
subtiele geloof dat in de achterliggende dimensies van je geest bestaat dat
bijdraagt tot waarom je vaak het gevoel hebt dat je je eigen interne ervaringen
niet zomaar kunt veranderen, en dat je 'hulp' nodig hebt, zoals therapie of
medicatie of affirmaties om de ervaringen oftewel te onderdrukken, of te
'kaderen' of om er op de één of andere manier mee te kunnen 'omgaan'.
Hier brengt
zelf-vergeving, het schrijven en spreken van zelf-vergevings stellingen,
verandering in, omdat jij in het toepassen van zelf-vergeving de stelling
maakt, en in feite zegt tegen jezelf, tegen je eigen geest, dat jij nu
verantwoordelijkheid neemt voor wat er binnenin jezelf bestaat en dat jij in de
positie staat als de authoriteit over jezelf, over je eigen geest en lichaam.
Om te zien en
ervaren hoe dit werkt en de kracht van zelf-vergeving te ondervinden, daag ik
je uit om het uit te proberen. Het kost niets behalve tijd en moeite. Je bent
aan niets of niemand iets verplicht behalve aan jezelf om jezelf te bewijzen
dat jij de macht en het potentieel hebt om je eigen interne ervaringen in
handen te nemen en vorm te geven op een manier die het beste is voor jezelf.
Leer over de
praktische toepassing van schrijven en zelf-vergeving in de DIP Lite cursus.
